Paramaribo.... Het bevalt me wel!
Door: Charlotte Wouters
Blijf op de hoogte en volg Charlotte
15 Maart 2013 | Suriname, Paramaribo
Hallooooooooooooo allemaal!
Hier weer een woordje vanuit het warme Paramaribo!
In begin was alles hier erg hard wennen. Intussen heb ik mijn draai gevonden in mijn huisje, op mijn stage en in het algemeen.
Mijn stage... Ik heb een erge drukke week achter de rug maar dat vind ik net leuk. Zo vliegt de tijd vooruit. Ik heb me erg goed ingezet en dat werpt nu zijn vruchten af. Ik krijg veel complimentjes van de begeleidsters en ik krijg meer en meer vat op de jongens.
De kennis van de jongens is erg laag. Op 16-jarige leeftijd kunnen ze geen klok lezen en amper cijferen. Ik ben dus maar aan de slag gegaan met het maken van werkblaadjes. Elke dag moeten ze nu oefeningen maken. Ik verbeter ze dan en probeer de jongens te sturen en te begeleiden waar nodig is.
Voor we vertrokken naar hier hebben we met 6 mensen een project uitgewerkt. Eén deel van dat project was het ontwikkelen en inbrengen van kindtrainingen. Gisteren ben ik samen met Sara & Jef naar stichting Matoekoe geweest. Dit is een organisatie die kinderen met handicap opvangt ter vervanging van een school.
Na een uurtje op een gammel busje waarvan de deur gewoon openstond (ik zat aan de deur, dus moest me goed vasthouden), kwamen we aan bij stichting Matoekoe! Ik was ongelooflijk onder de indruk. De eerste voorziening hier die zo goed in elkaar zit. De kinderen worden gestuurd vanuit de heilpedagogiek (Uitgaan van wat het kind wel kan i.p.v. wat het niet kan). De kinderen maken schilderijen en bakken potten. De resultaten waren echt knap. Wat zij bereiken, door de stimulatie van de begeleidsters, is echt uniek.
Gisterenavond zijn we met ons huisje gezellig gaan eten. Jammer genoeg gaat mijn teergeliefde Lottie morgen weer naar huis. We hebben lekker gegeten en zijn dan naar huis gereden om daar gezellig enkele flessen nationale drank te proeven. De avond was behoorlijk geslaagd.
Vandaag heb ik mijn kamer opgeruimd. Ik heb zelfs gedweild. Het was wel echt nodig. Mijn water zag gewoon zwart :). Nu nog een beetje voor stage en school werken, zodat we daar niet mee achter op raken.
Dat was het voor de laatste dagen.
Tot gauw,
C-lotte
Hier weer een woordje vanuit het warme Paramaribo!
In begin was alles hier erg hard wennen. Intussen heb ik mijn draai gevonden in mijn huisje, op mijn stage en in het algemeen.
Mijn stage... Ik heb een erge drukke week achter de rug maar dat vind ik net leuk. Zo vliegt de tijd vooruit. Ik heb me erg goed ingezet en dat werpt nu zijn vruchten af. Ik krijg veel complimentjes van de begeleidsters en ik krijg meer en meer vat op de jongens.
De kennis van de jongens is erg laag. Op 16-jarige leeftijd kunnen ze geen klok lezen en amper cijferen. Ik ben dus maar aan de slag gegaan met het maken van werkblaadjes. Elke dag moeten ze nu oefeningen maken. Ik verbeter ze dan en probeer de jongens te sturen en te begeleiden waar nodig is.
Voor we vertrokken naar hier hebben we met 6 mensen een project uitgewerkt. Eén deel van dat project was het ontwikkelen en inbrengen van kindtrainingen. Gisteren ben ik samen met Sara & Jef naar stichting Matoekoe geweest. Dit is een organisatie die kinderen met handicap opvangt ter vervanging van een school.
Na een uurtje op een gammel busje waarvan de deur gewoon openstond (ik zat aan de deur, dus moest me goed vasthouden), kwamen we aan bij stichting Matoekoe! Ik was ongelooflijk onder de indruk. De eerste voorziening hier die zo goed in elkaar zit. De kinderen worden gestuurd vanuit de heilpedagogiek (Uitgaan van wat het kind wel kan i.p.v. wat het niet kan). De kinderen maken schilderijen en bakken potten. De resultaten waren echt knap. Wat zij bereiken, door de stimulatie van de begeleidsters, is echt uniek.
Gisterenavond zijn we met ons huisje gezellig gaan eten. Jammer genoeg gaat mijn teergeliefde Lottie morgen weer naar huis. We hebben lekker gegeten en zijn dan naar huis gereden om daar gezellig enkele flessen nationale drank te proeven. De avond was behoorlijk geslaagd.
Vandaag heb ik mijn kamer opgeruimd. Ik heb zelfs gedweild. Het was wel echt nodig. Mijn water zag gewoon zwart :). Nu nog een beetje voor stage en school werken, zodat we daar niet mee achter op raken.
Dat was het voor de laatste dagen.
Tot gauw,
C-lotte
-
15 Maart 2013 - 22:37
Mama:
Lieve Charlotte,
Ik heb maar 1 woord schitterend!!!!
Super dat alles dik ok is.
Je bent bijna half, ik zou zeggen doe zo verder.
liefs
Mama -
16 Maart 2013 - 16:12
Kimmm:
Eerst en vooral: niet achterop geraken? dus gij hebt écht al heel goed gewerkt? waarom geloof ik da ni? :D <3
En dan... ik ben blij voor je! Je leert duidelijk veel bij en dat is fijn!
Voor de rest.. mis ik u hier wel ( vooral aan de telefoon :D ) en ben ik jaloers uiteraard!
Ik zie je snel weer meisi!
X kus -
16 Maart 2013 - 16:15
Kimmm:
BTW:
Ge zijt gewoon bijna een blondje! :)
Ik herkende u amper..
Ocharme uw beentjes op die ene foto. Ik zie je al liggen krabben gelijk ne zot :)
<3 -
19 Maart 2013 - 17:19
Laurien:
Ik wist het wel dat je snel je draai ging vinden! Da zit in de familie eh ;) Niet meer zo lang en ge ziet uw Stefke weer. Iets om naar uit te kijken, eh? ;) Goed bezig daar!
(Btw is het niet helipedagogiek ipv heilpedagogiek? Of heb ik iets anders voor?)
Kga u zo meteen de werkblaadjes doorsturen. Sorry, maar was het even helemaal vergeten... Ook dat zit in de familie, zekers?
xxx
Laurien
