Wat een stageweek!
Door: Charlotte Wouters
Blijf op de hoogte en volg Charlotte
11 Maart 2013 | Suriname, Paramaribo
Dag allemaal,
Het is weer tijd voor het thuisfront op de hoogte te stellen! Ik heb een erg drukke stageweek achter de rug en heb dan ook genoten van een welverdiend tam weekend.
Op mijn stage is er een behoorlijk heftige periode aan de gang. De politie is 2 keer moeten langskomen voor enkele wandaden van de kinderen. Helaas kan ik hier niet meer over vertellen. In ieder geval lijken sommige kinderen van mijn stage volledig losgeslagen. Het is tijd voor een nieuwe aanpak en daar lijkt iedereen het over eens te zijn, gelukkig maar.
Toch wordt er anders gereageerd op uit de hand gelopen situaties. Er worden amper sancties gegeven, terwijl in België de kinderen al lang met hun klikken en klakken waren buitengevolgen. In ieder geval heb ik respect voor hun werkwijze. De kinderen worden niet geschorst en kunnen dus op die manier niet in de criminaliteit belanden. Ik hoop dat er snel verandering komt en dat de kinderen strenger worden aangepakt.
Vrijdag moest ik gaan werken met een vroege (van 6h30 - 13h30). Het was behoorlijk tegenvallen om zo vroeg op te staan. Het leven in Paramaribo is anders als het 's ochtendsvroeg is. Vanaf 8h00 bruist de stad van leven, terwijl het daarvoor heel rustig is.
Op stage zelf heb ik de kinderen dan wakker gemaakt en toezicht gehouden zodat ze zich klaarmaakten voor school. Toen ze vertrokken waren, heb ik een beetje opgeruimd in de leefgroep. Daarna heb ik samen met een medebegeleidster nieuwe regels opgesteld. Een hele waslijst... Morgen gaan we ze samen overlopen; Ik hoop dat het wat uithaalt.
Vandaag hebben we Roels, een huisgenoot, verjaardag gevierd. We hebben hem ontbijt op bed gebracht en zijn deze avond gezellig samen gaan eten. Daarna hebben we samen een zelfgemaakte cake opgegeten. Hoewel hij uit elkaar brokkelde, was ie absoluut te pruimen.
Daarnet heb ik mijn benen verzorgd, onder lichte dwang van de mama en Leen. Er kwamen vliegjes in mijn wondjes en bij nader inzien, kan dit niet gezond zijn. Ik heb er nu al twee dagen een zalfje opgesmeerd en ze netjes afgeplakt.
Nu ga ik stilletjes aan slapen want morgen start weer een ongetwijfeld zeer drukke stageweek. Ik zal best goed slapen want onze blaffende, bijtende waakhond is vermist. We hopen dat 't beestje snel weer thuis is, want hij bezorgd ons een veilig gevoel, ondanks het geblaf. Op zich maakt het niet zoveel dat Moksi blaft, want alle andere honden van Paramaribo kunnen er ook wat van ;).
Liefs van Lottie!
Het is weer tijd voor het thuisfront op de hoogte te stellen! Ik heb een erg drukke stageweek achter de rug en heb dan ook genoten van een welverdiend tam weekend.
Op mijn stage is er een behoorlijk heftige periode aan de gang. De politie is 2 keer moeten langskomen voor enkele wandaden van de kinderen. Helaas kan ik hier niet meer over vertellen. In ieder geval lijken sommige kinderen van mijn stage volledig losgeslagen. Het is tijd voor een nieuwe aanpak en daar lijkt iedereen het over eens te zijn, gelukkig maar.
Toch wordt er anders gereageerd op uit de hand gelopen situaties. Er worden amper sancties gegeven, terwijl in België de kinderen al lang met hun klikken en klakken waren buitengevolgen. In ieder geval heb ik respect voor hun werkwijze. De kinderen worden niet geschorst en kunnen dus op die manier niet in de criminaliteit belanden. Ik hoop dat er snel verandering komt en dat de kinderen strenger worden aangepakt.
Vrijdag moest ik gaan werken met een vroege (van 6h30 - 13h30). Het was behoorlijk tegenvallen om zo vroeg op te staan. Het leven in Paramaribo is anders als het 's ochtendsvroeg is. Vanaf 8h00 bruist de stad van leven, terwijl het daarvoor heel rustig is.
Op stage zelf heb ik de kinderen dan wakker gemaakt en toezicht gehouden zodat ze zich klaarmaakten voor school. Toen ze vertrokken waren, heb ik een beetje opgeruimd in de leefgroep. Daarna heb ik samen met een medebegeleidster nieuwe regels opgesteld. Een hele waslijst... Morgen gaan we ze samen overlopen; Ik hoop dat het wat uithaalt.
Vandaag hebben we Roels, een huisgenoot, verjaardag gevierd. We hebben hem ontbijt op bed gebracht en zijn deze avond gezellig samen gaan eten. Daarna hebben we samen een zelfgemaakte cake opgegeten. Hoewel hij uit elkaar brokkelde, was ie absoluut te pruimen.
Daarnet heb ik mijn benen verzorgd, onder lichte dwang van de mama en Leen. Er kwamen vliegjes in mijn wondjes en bij nader inzien, kan dit niet gezond zijn. Ik heb er nu al twee dagen een zalfje opgesmeerd en ze netjes afgeplakt.
Nu ga ik stilletjes aan slapen want morgen start weer een ongetwijfeld zeer drukke stageweek. Ik zal best goed slapen want onze blaffende, bijtende waakhond is vermist. We hopen dat 't beestje snel weer thuis is, want hij bezorgd ons een veilig gevoel, ondanks het geblaf. Op zich maakt het niet zoveel dat Moksi blaft, want alle andere honden van Paramaribo kunnen er ook wat van ;).
Liefs van Lottie!
-
11 Maart 2013 - 19:56
Carla:
kom op he lotje! alles komt inorde ;)
ik hoop da we nog is zo kunne skype als te zaterdag, da was echt geweldig!
zie maar da ge ze daar is laat zien wa charlotteke allemaal kan ;)
;) xxxx -
15 Maart 2013 - 09:33
Jenny:
hello lieverd , alles ok daar nog , ja de verhalen heb ik al gehoord via skype , maar wilde nog is graag wa shrijven hier is alles nog het zelfde, koud en we willen wa zon . mee ons suuz gaat het beter , beetje é!is weer paar daagjes geleden da ik u nog gezien heb .ge moet nog is op skype komen zalle . ale amuseer u daar nog beetje . ge doe da daar goe . dikke zwoenen van uw schone mama mwah xxx -
19 Maart 2013 - 17:13
Laurien:
Goed dat ze met je samenwerken voor die nieuwe regels op te stellen. Ze betrekken u toch en dat is toch een fijn gevoel. Dat meisje zal al superblij geweest zijn met de centjes die ze kreeg, zit daar niet over in. Ge zijt daar al goed bezig om de kindjes in de instelling een beter gevoel te geven,... Je kan niet iedereen helpen :)
Ksta precies een verslag achter dus kga eens verder lezen!!
xxx
Laurien
