Hooggeacht bezoek - Part 3

Hallo!

Hier zijn we met het derde deel van de vakantie. De laatste twee dagen waren niet zo schitterend als Palumeu. Ergens logisch want er was echt veel nodig om onze vierdaagse jungletocht te overbruggen.

9 en 10 april zijn we New Nickerie en Bigi Pan gaan bezoeken. We zouden om 8h 's morgens opgehaald worden. Door een vervelende hoest had ik slecht geslapen. Toen bleek dat er een foutje zat in de communicatie. Onze gids kwam om 8h aanzetten met een auto voor 3 personen. Uiteindelijk vertrokken we pas anderhalf uur later en was ik behoorlijk op mijne teen getrapt. We reden erg lang maar gelukkig stopte we af en toe bij een bezienswaardigheid. Zo stopten we in Groningen. We waren in het pietluttige kleine centrum waar enkele monumenten stonden. Het leuke aan die monumenten was wel dat ze allemaal gingen over een andere bevolkingsgroep uit Suriname.

Daarna reden we verder naar een grote rijstfabriek. Wel eens leuk om het proces van rijst op de plantage tot rijst op het bord te bekijken. Jammer genoeg verstond mama, Stef en ik niets van de gids door het vele lawaai. Papa heeft echter wel de meeste zaken meegekregen waardoor we achter, in een stiller deel van de fabriek, konden polsen.

Daarna reden we verder door naar Nickerie. Daar kregen we nog een korte rondleiding. Echt onder de indruk waren we niet maar we hadden dan ook lang in de auto gezeten voor iets wat uiteindelijk niet zo spectaculeir bleek te zijn. Na het doorkruisen van Nickerie en een hapje te eten gingen we naar het hotel. Ik kroop snel mijn nestje in want mijn ogen vielen bijna van zichzelf toe.

De volgende dag werden we na een lekker ontbijtje opgehaald. We reden naar de steiger waar een bootje ons meenam op een rivier. We waren nog geen twee minuten aan het varen toen er een kleine katvis op papa's schoot sprong. Van papa's schoot sprong hij een bankje achteruit waardoor hij tussen de voeten van mama belanden. Amai, ons moeder die schreeuwde het uit maar het was dan ook verschieten. Erg grappig want Stef en ik konden rustig genieten van het hele tafereel vanop het laatste bankje.

Tijdens onze vaartocht zagen we erg veel vogels. Op een bepaalde moment werd ons bootje naar de kant gestuurd waar we allen moesten uitstappen. De boot werd dan via een rollensysteem over een stuk laag water gebracht. We moeten allen helpen duwen. Daarna kwamen we op een laagwaterkanaaltje waarop we 1h op zouden varen. Af en toe pruttelde de motor tegen omdat draaischrijven in het zand zaten of tegen een boomstronk duwde. Uiteindelijk, na 8,5km varen, kwamen we aan op Bigi Pan wat letterlijk Groot Meer betekend. Daar kregen we de kans om eventjes onze benen te strekken want in het midden van het gigantische meer stonden enkele huisjes gebouwd. Daarna klommen we weer de boot in. We voeren nog even op het meer waarna we weer terugkeerde via het kanaal naar de steiger waar Gerrit de gids ons opwachtte. We keerde weer terug naar Paramaribo terwijl het besef steeds groter werd dat ik de volgende dag weer afscheid moest nemen.

Toen we weer aankwamen, zijn we nog gezellig gaan eten in de waag. De volgende dag werden de koffers voor de laatste keer gecheckt en besloten we daarna nog even de stad in te trekken met voor enkele dingetjes te kopen. Mama was duidelijk niet voor het drukke verkeer van Paramaribo. Ook ik moest weer even wennen aan het links rijden. Daarna gingen we weer naar het hotel voor een laatste verfrissende douche te nemen.

De taxi kwam om half 2 en zette mij eerst af in de Berliozstraat waar er afscheid werd genomen. De nodige traantjes zijn gevloeid maar ik weet wanneer ik Stef, mama en papa nu weer ga zien, het voor een langere tijd zal zijn. Stiekem kijk ik er al naar uit!

Nu is het weer tijd om te wennen aan het leventje in Suri.
Tot gauw,

Liefs
Charlotte